Rozporządzenie określa kryteria uznawania obiektów budowlanych albo ich części za budowle ochronne. Dotychczasowa budowla ochronna może być uznana za budowlę ochronną (np. schron), jeżeli zapewnia albo po przebudowie lub dostosowaniu będzie zapewniać spełnienie określonych funkcji ochronnych w zakresie ochrony osób przed zagrożeniami powstałymi w wyniku klęsk żywiołowych, zdarzeń o charakterze terrorystycznym lub działań wojennych.
Uznaje się, że dotychczasowa budowla ochronna spełnia funkcje ochronne, jeżeli zabezpiecza przed:
- skutkami klęsk żywiołowych wywołanymi przez silne wiatry, w tym wichury, orkany i trąby powietrzne,
- odłamkami amunicji, w tym bomb, pocisków i granatów, oraz przed ostrzałem z broni małokalibrowej,
- obciążeniami spowodowanymi zagruzowaniem oraz spadającymi elementami konstrukcji i wyposażenia obiektu budowlanego,
- promieniowaniem przenikliwym gamma z opadu promieniotwórczego,
- długotrwałym oddziaływaniem zewnętrznym pożaru na budowlę ochronną,
- skutkami fali uderzeniowej wybuchu,
- skażeniem środowiska wewnętrznego w budowli na skutek działania środków chemicznych, biologicznych lub promieniotwórczych,
- wstrząsem oddziałującym na konstrukcję oraz wyposażenie budowli ochronnej
– w zakresie przewidzianym dla danej kategorii odporności budowli ochronnej.
Funkcję ochronną przed skutkami klęsk żywiołowych wywołanymi przez silne wiatry uznaje się za spełnioną, gdy konstrukcja budowli ochronnej i zastosowane w niej zabezpieczenia otworów zapewniają ochronę przed obciążeniem wiatrem o wartości ciśnienia wywieranego na zewnętrzne powierzchnie tej budowli co najmniej 2 kPa.
Funkcję ochronną przed działaniem odłamków amunicji oraz przed ostrzałem z broni małokalibrowej uznaje się za spełnioną, gdy:
- Zewnętrzne elementy konstrukcji budowli ochronnej mają warstwę ochronną zabezpieczającą przed przebiciem wykonaną:
a) z żelbetu lub betonu klasy C20/25 – o grubości co najmniej 25 cm, lub
b) ze stali o grubości co najmniej 3 cm, lub
c) z muru z cegły pełnej na zaprawie cementowej lub cementowo-wapiennej – o grubości co najmniej 38 cm, lub
d) z muru z bloczków silikatowych pełnych na zaprawie cementowej lub cementowo-wapiennej – o grubości co najmniej 36 cm, lub - konstrukcja budowli ochronnej jest usytuowana poniżej poziomu terenu (czyli pod ziemią).
Funkcję ochronną przed obciążeniami spowodowanymi zagruzowaniem oraz spadającymi elementami konstrukcji i wyposażenia obiektu budowlanego uznaje się za spełnioną, gdy konstrukcja budowli ochronnej zapewnia zachowanie stanu granicznego nośności we wszystkich elementach konstrukcyjnych pod działaniem tych obciążeń.
Funkcję ochronną przed promieniowaniem przenikliwym gamma z opadu promieniotwórczego uznaje się za spełnioną, gdy konstrukcja budowli oraz uwarunkowania lokalne wynikające z jej usytuowania zapewniają co najmniej 100-krotne osłabienie promieniowania przenikliwego gamma.
Funkcję ochronną przed skażeniem środowiska wewnętrznego w budowli ochronnej na skutek działania środków chemicznych, biologicznych lub promieniotwórczych uznaje się za spełnioną, gdy budowla ochronna:
- ma konstrukcję zamkniętą i hermetyczną w stopniu zabezpieczającym przed przenikaniem do jej wnętrza substancji niebezpiecznych, przy nadciśnieniu w strefie ochronnej co najmniej 25 Pa;
- jest wyposażona w urządzenia filtrowentylacyjne zapobiegające zanieczyszczeniu powietrza wewnątrz strefy ochronnej przeznaczonej dla ochrony założonej liczby osób przez określony czas nie krótszy niż 48 godzin;
- jest wyposażona w urządzenia do oczyszczania i wzbogacania powietrza umożliwiające ochronę osób przez określony czas nie krótszy niż 48 godzin – w przypadku budowli ochronnej przeznaczonej do ochrony osób w warunkach pełnej izolacji od skażonej atmosfery zewnętrznej.
Rozporządzenie z 21 lutego 2025 zostało wydane na podstawie art. 207 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o ochronie ludności i obronie cywilnej (Dz. U. poz. 1907).
